telefon+48 799 099 982

e mailkontakt@osteomed.pro

facebook

instagram

YouTube

Logopedia

Stare przysłowie głosi, że „mowa jest srebrem, a milczenie złotem”… Trudno jednak tę sentencję zastosować w odniesieniu do dzieci. Niewłaściwy rozwój mowy wywołuje szereg problemów komunikacyjnych, wpływając na zdolności adaptacyjne dziecka i jego funkcjonowanie w społeczeństwie.

W jakich sytuacjach warto zasięgnąć porady u logopedy?

W jakich sytuacjach warto zasięgnąć porady u logopedy?

Rozwój mowy jest procesem wieloetapowym. O jego właściwym przebiegu świadczy osiąganie przez dziecko kamieni milowych, czyli nabywanie określonych umiejętności komunikacyjnych w odpowiednim przedziale wiekowym. Brak tych kompetencji bądź ich nieprzystawalność do oczekiwanych norm wiekowych powinien wzbudzić czujność rodziców.

Na konsultację logopedyczną warto umówić się, gdy dziecko:

  • po ukończeniu 3. miesiąca życia nie głuży (nie wymawia dźwięków gardłowych);
  • po ukończeniu 6. miesiąca życia nie gaworzy (nie wymawia zbitek sylabowych) i pozostaje obojętne wobec dźwięków pojawiających się w jego otoczeniu, nie reaguje na własne imię;
  • po ukończeniu 12. miesiąca życia nie wypowiada jeszcze prostych pojedynczych słów (np. mama, tata, dada), nie reaguje na mowę otoczenia i nie wykonuje poleceń;
  • po ukończeniu 2. roku życia nie potrafi sformułować prostego zdania, a zasób jego słownictwa ogranicza się do kilku wyrazów;
  • po ukończeniu 3. roku życia mowa pozostaje niewyraźna;
  • po ukończeniu 4. roku życia nie artykułuje poprawnie głosek [s, z, c, dz];
  • po ukończeniu 5. roku życia nie artykułuje poprawnie głosek [sz, cz, rz, dż];
  • w 6. roku życia nie artykułuje poprawnie głoski [r].

Bez względu na wiek, konsultację logopedyczną zaleca się również w przypadku zaobserwowania innych niepokojących przejawów, takich jak:

  • nieprawidłowe napięcie mięśniowe;
  • podejrzenie niedosłuchu;
  • niewłaściwa budowa aparatu artykulacyjnego (krótkie wędzidełko, rozszczep podniebienia);
  • trudności ze spożywaniem pokarmów (ssaniem, żuciem, rozdrabnianiem, połykaniem);
  • nadwrażliwość jamy ustnej (niechęć do mycia zębów i zabiegów stomatologicznych);
  • nadmierna produkcja śliny;
  • chrapanie;
  • częste infekcje uszu;
  • niewłaściwa artykulacja (wsuwanie języka pomiędzy zęby);
  • niewyraźna i niepłynna mowa (jąkanie, seplenienie).

Badanie logopedyczne, przeprowadzane w Osteomed przez naszego specjalistę, pozwala ocenić budowę i funkcjonowanie aparatu mowy, sposób artykulacji oraz sprawność oddechową. Z uwagi na fakt, że wiele dzieci podczas pierwszego spotkania przejawia zawstydzenie i niechęć do współpracy, zalecamy rodzicom zgromadzenie odpowiedniej dokumentacji audiowizualnej (nagrań dźwiękowych, filmów itp.). Materiały te mają dużą wartość diagnostyczną, gdyż pozwalają ocenić codzienne funkcjonowanie dziecka w jego naturalnym otoczeniu.

Przeprowadzenie kompleksowej diagnostyki logopedycznej jest podstawą do sporządzenia specjalistycznej opinii oraz opracowania indywidualnego programu terapeutycznego, który uwzględnia potrzeby i możliwości małego pacjenta. W zależności od rodzaju stwierdzonych zaburzeń oraz ich przyczyny, terapeuta może zarekomendować rozszerzenie diagnostyki i zalecić dodatkową konsultację u innego specjalisty: neurologa, audiologa, foniatry, ortodonty czy psychologa.

Wszelkie obawy i wątpliwości rodziców w kwestii rozwoju mowy u dziecka powinny zostać skonsultowane ze specjalistą. Warto pamiętać, że w większości przypadków szybka diagnoza i wczesna interwencja pozwalają uniknąć długoterminowych problemów.

 

 

Integracja sensoryczna

W ostatnich latach dysfunkcje przetwarzania sensorycznego stały się jednym z najczęściej diagnozowanych zaburzeń we wczesnym rozwoju dziecka. Nie powinno więc dziwić, że poświęca się im coraz więcej uwagi, zalecając rodzicom obserwację zachowania pociech i podjęcie reakcji w przypadku wystąpienia niepokojących symptomów.

 

Czym jest integracja sensoryczna?

Integracja sensoryczna (SI) to właściwa organizacja bodźców odbieranych przez zmysły (wzrok, słuch, dotyk, smak, węch), priopercepcję (czucie głębokie informujące o położeniu ciała i ruchach) oraz zmysł równowagi. Do naszego mózgu nieustannie napływają impulsy i wrażenia pochodzące z różnych obszarów ciała. Informacje te podlegają analizie, kategoryzacji i dalszej interpretacji, w której punktem odniesienia są zwłaszcza dotychczasowe doświadczenia i zasoby wiedzy. Odpowiedzią na ten proces jest reakcja adaptacyjna, która pozwala jednostce przystosować się do wymogów otoczenia.
Kształtowanie integracji sensorycznej jest procesem wysoce złożonym. Rozpoczyna się już w okresie życia płodowego i trwa przeciętnie do 7. roku życia. Każde dziecko przejawia „wewnętrzny pęd do rozwoju”, który wyraża się w potrzebie dostarczania niezbędnych bodźców. Niezaburzone zintegrowanie napływających informacji sensorycznych jest gwarantem właściwej percepcji wzrokowej i słuchowej oraz koordynacji wzrokowo-ruchowej. Wpływa na funkcjonowanie ośrodka mowy oraz nabycie umiejętności czytania i pisania, kształtując gotowość szkolną dziecka i jego zdolności adaptacyjne.
Niewłaściwa reakcja sensoryczna nie wynika z uszkodzenia zmysłów, ale z niepoprawnej organizacji bodźców przez układ nerwowy. Zaburzenia SI wyrażają się w braku zdolności do odpowiedniego odbioru wrażeń zmysłowych oraz ich przekształcania w reakcje ruchowe i behawioralne, umożliwiające funkcjonowanie w codziennym życiu. Nie bez przyczyny uznaje się je więc za rodzaj korka, który blokuje docieranie do mózgu informacji koniecznych do interpretacji wiedzy o świecie.

Kiedy należy zgłosić się na konsultację do terapeuty SI?

Kiedy należy zgłosić się na konsultację do terapeuty SI?

Zaburzenia integracji sensorycznej mogą dotyczyć jednego bądź kilku obszarów poznawczych i przejawiać się podwyższoną lub obniżoną reaktywnością na bodźce. Podczas gdy w przypadku nadreaktywności sygnały sensoryczne mogą wywoływać u dziecka wręcz fizyczne doznania bólowe, niedostateczna reaktywność wyraża się w jego zobojętnieniu. Każda z tych reakcji zaburza ustawiczny rozwój dziecka i wymaga specjalistycznej konsultacji.

Jakie zachowania dziecka powinny zachęcić rodziców do konsultacji z terapeutą zaburzeń SI?

  • nadwrażliwość na bodźce – unikanie dotyku i nietolerancja fizycznej bliskości, niechęć do obcinania włosów czy paznokci, nietolerancja głośnych dźwięków, nerwowe reakcje podczas obecności w zatłoczonych i głośnych miejscach, nadwrażliwość na światło, niechęć do noszenia pewnych części garderoby (np. ubrań z krótkim rękawem, metek), strach przed zabrudzeniem (np. podczas wykonywania prac plastycznych);
  • niewrażliwość na bodźce – brak reakcji na ból (wysoki próg bólu), niedostrzeganie siniaków czy zadrapań, poszukiwanie głośnych miejsc, samookaleczanie lub agresja, preferencja mocnego dotyku (mocnego przytulania, ściskania);
  • brak odpowiedniej koordynacji ruchowej, trudność w utrzymaniu równowagi (częste potykanie, przewracanie się);
  • izolowanie się z grupy rówieśniczej, niechęć do uczestnictwa w zabawach zespołowych;
  • unikanie lub przesadne dążenie do pewnych zabaw ruchowych (np. huśtania, kręcenia się na karuzeli);
  • trudności w naśladowaniu i wykonywaniu sekwencyjnego układu ruchów;
  • zaburzenia w obrębie motoryki dużej – problemy z opanowaniem umiejętności jazdy na rowerze; kopania, rzucania czy łapania np. piłki;
  • zaburzenia w obrębie motoryki małej – problemy z opanowaniem umiejętności, takich jak: pisanie, rysowanie po śladzie, zapinanie guzików, sznurowanie butów, operowanie sztućcami czy nożyczkami;
  • problemy emocjonalne – nadmierna wrażliwość, nerwowość i płaczliwość, skłonność do zachowań agresywnych;
  • nadpobudliwość ruchowa – potrzeba bycia w ciągłym ruchu i zmiany pozycji ciała, potrzeba trzymania czegoś w rękach i wykonywania jakiejkolwiek czynności;
  • wybredność w jedzeniu – niechęć do próbowania nowych smaków, wybredność pod względem konsystencji w jedzeniu;
  • trudności w uczeniu się i zapamiętywaniu, niewłaściwa motywacja do nauki;
  • występowanie chorób towarzyszących, takich jak: autyzm, mózgowe porażenie dziecięce, zespół kruchego chromosomu X, zespół Downa, zespół Aspergera, wcześniactwo.

Należy pamiętać, że przejściowe występowanie pojedynczych objawów nie jest powodem do niepokoju. Długotrwała obserwacja wielu z wyżej wymienionych zachowań powinna jednak zachęcić do wizyty u certyfikowanego terapeuty SI. Niezdiagnozowane i nieleczone zaburzenia integracji sensorycznej nie tylko utrudniają właściwe funkcjonowanie w okresie dzieciństwa, ale także determinują problemy na płaszczyźnie życia prywatnego, społecznego i zawodowego w dorosłym życiu.

Specjaliści z Osteomed posiadają niezbędne kompetencje do prowadzenia konsultacji diagnostycznych i wstępnej kwalifikacji terapeutycznej. Dysponują rozległą wiedzą, która pozwoli rozwiać wątpliwości rodziców i udzielić im wskazówek na temat form samodzielnej pracy z dzieckiem.

Grodzisko Nowe

+48 799 099 982

Grodzisko Nowe 258
37-306 Grodzisko Dolne

Rzeszów

+48 799 099 982

ul. Leszka Czarnego 4D
35-615 Rzeszów

Zapraszamy

kontakt@osteomed.pro

poniedziałek – piątek:
8:00 – 16:00